《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
有一种电影属于“我能get到它的点但就是看不进去”
“我们可以再认识一次。”
Zu Asche Zu Staub，巴比伦柏林，活着只是侥幸，死亡才是必然，根本不存在出路，不该死的人死了，不该活的人活着，有时我们想说话，理智却让我们沉默，心疼小天使，看图说话文学描述性旁白过多，文学改编的臭毛病，
混乱，破碎，割裂，迷茫，麻木，孤独，左突右撞，又无可奈何。情绪的力量早已盖过时代背景，法比安的结局让人心疼。
【7】我猜原著是很适合改编成文学电影的，被狂飙突进、含混疯狂的时代快车抛下的历史虚无·道德主义·理想破灭者，可他也厌倦地背弃了摇摇欲坠的社会（某种程度上，法比安很像马丁·伊登）。但导演缺乏再现魏玛共和国最后黄昏的气力，只是在做一些徒劳的剪切与拼贴，将黑白纪实影像笨拙地镶嵌在影片中，于是那些横流的肉欲、惘然的空虚、享乐的呻吟、愤怒的颓废统统贴地低飞，扬不起半分恣睢快意。前半小时用失败的实验影像扰乱观众，后两个半小时又回归最平庸的传统叙事。末了，努力撑起整出戏的，是卡斯特纳的悲悯文本，以及汤姆·希林的轻盈表演。
4
二战之前的德国社会众生相。没觉得有多好，又臭又长的。两星半
为啥要整那么多合集( ˙-˙=͟͟͞͞)
第一次看露天电影，从弗里西里德大街步行至博物馆岛，不远处是可望而不可及的晚霞。露天电影场地被各式古老建筑物包裹着，这种时刻我内心的感受往往非常迟钝，我确信这段经历在不久后的将来回忆起来一定带有一幸福感，在当下这种美好静谧的感觉简直不真实得让人觉得这是一场梦，不真实到我的感受不由自主地抽离出去。荧幕上和荧幕下是不同历史背景下的柏林，不同世界里的柏林。沉醉在这夜里，结局让人意难平。
小赵39。东北人北漂多年，在百子湾开了家小酒吧，因为疫情维持不下。还好在成都买过房，目前考虑转型为沈阳烧烤。
影片从另一个角度展示了一战后德国人的迷茫、经济凋敝和人们精神的虚无，正好为纳粹那种高亢的言行所诱惑。
看开头以为和《Oh Boy》类似 没想到结尾找到意义的Fabian忽然就便当了 最近两年希林的几个角色让我竟然都忘了他便当小天使的往事……整部电影荒诞又真实 有点像如今被新冠笼罩了两年的世界
一开始觉得色调有些问题，越看越觉得，这种现代感，不就是当下吗？才华横溢的理想家死于卑鄙玩笑，将鲜嫩可口的爱人献给50多岁的老头，往亲人落魄的口袋里偷偷塞钱。我会每天下午3点都在咖啡馆等你，如果你不明白，我们的过去就没有意义。在一场又一场热切盲目的呼喊中口不能言，淹死我的不是河水，而是那颗仍抱有幻想的心。
771 没有想象中的闷，35+年龄段还是能接受的，包括手法、表达内容等，代入感已经不是很强。
知识分子参与生活的方式一定要更泼辣一些，不能一点挫折就去要死要活的，只有在非常少的社会条件下，死亡才是跟价值观谈判的砝码，淹死的更不算。如果不是三个小时我就给五星。喜欢神叨叨的跳跃镜头和探讨生存的对话模式。
潜力，实力，毅力加上人脉，才能不断提升圈层
1931年的柏林街头，魏玛共和国正在走向消亡，大萧条时代即将到来，纳粹开始在街头崛起，文学博士囊中羞涩写小说度日，好友死于一个笑话，女友为演员梦而舍身，“学会游泳”成为最荒诞的预言。
为了圈钱的剪辑缝合怪，如果不是鬼灭之刃的IP直接给1星
在名利的诱惑下，背叛了爱情，不付出就没有回报这就是交易。
有话外有内心独白的表述有开篇的跨时代转场，但主要还是靠故事。二战前的德国的一首挽歌
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
